Saturday, March 27, 2010

බුද්ධාගම - නවීන විද්යාිවේ පදනම වශයෙන්.... 5

උතුරු තායිලන්තයේ චියෑංග් මායි විශ්ව විද්යාcලයේ 1991 අගෝස්තු 16 වැනි දින පූජ්ය ප්රායයුද් ප්රාුයුත්තෝ හිමියන් විසින් පවත් වන ලද දේශනයක් ඇසුරෙනි.



විද්යාවේ දියුණුව සමගම මිනිසාගේ අවබෝධයත්,  බුද්ධියත් දියුණු විය. විද්යාත්මක නිපදවීම් වලින් මිනිසා උද්දාම වී සිටියේය. විද්යාව තුලින් විශ්වයේ රහස් සොයාගෙන, සත්ය ය කරා යාමට හැකි බවට මනුශ්යයා පිලිගත් කාල වකවානුවකි ඒ.  විද්යාව,  ආගමට වඩා විශ්වාස කල මිනිසා, ආගම පිලිබඳව සැක ඇති කර ගැනීමට පවා පෙලඹුණු යුගයක් තිබුනි.  සමහරු විද්යාව මත විශ්වාසය තබා ආගම අතහැර දැමූ බවට, හෝ නොසලකා හැරී බවට පවා සාක්ෂි ඇත. විද්යාව  දියුණු වී ඇති රටවල,  සමාජය දෙස බලන විට,  ඒ  ඒ  රටවල මිනිසුන්ගේ ආධ්යාත්මික භාවයේ හෝ ජීවන රටා වල, (විද්යාව එපමණ දියුනු නැති රටවල මිනිසුන් සමග සසඳන විට,)  ආධ්යාත්මික භාවයේ හෝ ජීවන රටාවේ දියුණුවක් නොපෙනෙයි. සමහරු තවමත් විද්යාව දෙස බලන්නේ යම්කිසි ගුප්ත, 'අරුම පුදුම' දෙයක් ලෙසටය. මේ විශ්වාසය අන්ධ වන අතර එහි කිසිම විද්යා‍ත්මක පදනමක් අඩංගු නැත. මේ වනාහී "විද්යාවාදයයි" (scientism). බොහෝ දෙනෙක් විද්යාව දෙස බලන්නේ විද්යාත්මක පසුබිම හෝ එහි ඇති තාක්ෂණවාදය දෙස නොව, අවසානයේ නිපදවී ඇති භාණ්ඩය දෙසය. ඒ භාණ්ඩ මනුශ්යෂයාගේ අභිලාශයන් සපුරාලණ, ආශාවන් තාවකාලිකව හෝ සන්සිඳුවන භාණ්ඩ විනා, බුද්ධිය දියුණු කෙරෙන භාණ්ඩ නොවෙයි. තවද එම නිපදවීම් වලින් මනුශ්යයාගේ ඥානයට හෝ, අවබෝධයට හෝ සමාජයේ චෛතසික ස්වභාවයට අභාෂයක් දී නැති තරම්ය. මේ කාල වකවානුවේදී, මේ අවස්ථාවේදීම සිදුවෙන තවත් සංසිද්ධියක්ද සඳහන් කල යුතුය. විද්යා ව පිලිබඳව තිබූ උනන්දුව යම්කිසි ප්රමාණයකට අඩුවී ආගම පිලිබඳ කරුණු වලට මිනිසා නැඹුරු වී ඇති බවක් දක්නට ලැබුණි.   චිරස්ථාපිත (orthodox) විද්යාත්මක සමාජයේ විද්යාඥයින් මේ අවස්ථාවේදී සිය විද්යාත්මක නිශ්පාදන වලට සීමාවන් ඇති බව වටහා ගත්හ.  මේ සංයෝගය, එනම් සම්පූර්ණයෙන් වැඩිදියුණු වූ විද්යාවකුත්, සර්ව සම්පූර්ණ වූ ආගමකුත් එකට එක්වීම,  මානව සංහතියට සාමයෙන් සහ ප්රීතියෙන් වාසය කිරීමට තුඩු දෙනු ඇතැයි දාර්ශනිකයෝ අනාවැකි පලකලහ.  කෙසේ හෝ විද්යාව දිනපතාම පසුබසින බවක් දක්නට ඇත.  ආගමික සත්යයන් පිලිබඳව වාද කිරීමට විද්යාමවට අපහසු වී ඇත. මේ බව ලොව ඉහල පෙලේ විද්යාඥයින්ට වැටහී ඇත. ඔවුන් පවසන්නේ ආගමික පරම සත්යතාවය කවදාවත් විද්යාවට වටහා ගත නොහැකි බවයි...


දැන් බුද්ධාගම ගැන සලකා බලමු. මේ සටහන් පෙල පටන් ගැනීමේදී ස්වාභාවික ව්යවසනයන්ට ඇති බිය නිසා ආගම බිහි වූ බව පවසා ඇත. නමුත් බුද්ධාගම බිහි වූයේ ස්වාභාවික ව්යවසනයන්ට ඇති බිය නිසා නොව, ලොව සදා පවත්නා "දුක්ඛ" (මේ දුක්ඛ නම් වූ පාලි වචනය නියම තේරුම දෙන පරිදි පරිවර්තනය කිරීම අපහසුය.) නොහොත් නොයෙක් ශාරීරික සහ මානසික පීඩන, දොම්නස,යනාදී බොහෝ දෑ ඇතුලත් සෑම මනුශ්යයෙකුටම උරුම, දුක් කන්දරාවෙන් ගැලවීම සඳහාය. අනෙක් ආගම්, යම්කිසි ව්යසනයකදී ඊට හේතුව වශයෙන් මිනිසා අභිභවා යන සර්වබලධාරී බලවේගයක් ඇතැයි විශ්වාස කලහ. මේ බලවේග, කුණාටු. ගංවතුර, භූමිකම්පා ආදී මිනිසාට පාලනය කල නොහැකි ස්වාභාවික උවදුරු යම්කිසි "කෝපවීමක්" මත සිදු වූ බව විශ්වාස කලහ. කලින් සඳහන් කර ඇති පරිදි මේ ආගම් වල උත්පත්තියයි. මේ සබඳතාවය නිසා සමහර නූතන මනෝවිද්යාඥයෝ දෙවියන් විසින් මිනිසා මවන ලද බව ආපස්සට හරවා 'මිනිසා විසින් දෙවියන් නිර්මානය කරන ලද බවක්' පවසති.   ස්වාභාවික උවදුරු ඇති වූ අවස්ථාවලදී දෙවියන්ගේ කෝපය තුනී කරවීමට බැතිමත්හු නොයෙක් අන්දමේ යාඥා, පුද පූජා පැවැත්වූහ.    ඉතාමත් වැදගත් කරුණ වන්නේ, පැරණි ආගම් වල හරය වූයේ, දෙවියන්ගේ කැමැත්ත හෝ අකැමැත්ත නිසා ස්වාභාවික උවදුරු ඇතිවන බවයි.   බුදු දහමේ හරය (වූයේ) වන්නේ 'දුක්ඛ' නම් වූ පීඩාකාරී තත්වය නිසා ඇතිවන අසහනයෙන් මිදීමය. ඉන් මිදීමට මහබෝසතාණන් වහන්සේ සිය ප්රඥාවෙන්, ක්රමවේදයක් ප්රත්යක්ෂ වශයෙන් සොයාගෙන, ඒ මග ඔස්සේ ගොස් සසරෙහි ඇති දුක් කන්දරාවෙන් නිදහස් වූ සේක. මේ ජීවිතයේදීම අවබෝධ කල හැකි මේ ක්රමවේදය ලොවට කියා දුන්නේ ඉන් පසුවය. බුදු දහමෙහි හරය මෙලොව දුකින් නිදහස් වීමය.


• අනෙක් ආගම් පවසන්නේ ස්වාභාවික ව්යුසන වලට හේතුව දෙවියන් විසින් පාලනය කරනු ලබන අදෘශ්යමාන බලවේගයන් බවය.


• බුදු දහම පවසන්නේ ලොව සදා පවතින්නා වූ මේ සියලු දුක් කන්දරාවට මුල් වූ 'දුක්ඛ' නම් වූ තත්වය, සම්පූර්ණයෙන්ම ස්වාභාවික බවත්, එය මනුශ්යයා විසින් මනාකොට තේරුම් ගතයුතු බවත්ය.

දුක්ඛ නම් වූ තත්වය ඇතිවන්නේ සම්පූර්ණ ස්වාභාවික වූ හේතූන්ගෙනි. ඒ හේතූන් නිසා ඇති වන අසහනය එහි ඵලය වේ. එනම් මෙහි ක්රියාකාරී වන්නේ අද්භූත බලයක් නොව ස්වාභාවික වූ හේතුඵල දහමකි.(Cause and effect) මෙය නොදැනීම අවිද්යාව යයි කියනු ලැබේ. පාලියෙන් 'අවිජ්ජා' වශයෙන් හැඳින්වේ. (Law of Nature). මේ සිද්ධාන්තයම වෙනත් අන්දමකට සරළව ප්රකාශ කල හැක. අවිද්යාව හේතුව වශයෙන් පවතින විට ඒ අවිද්යාවට පිලියම වනුයේ අවිද්යාවට ප්රුතිවිරුද්ධ වන ධර්මතාවයකි... එනම් ප්රඥාවයි. සමහර ආගම් රඳා පැවතුනේ භක්තිය මතය. බුදු දහම ඒ "භක්තිය" වෙනුවෙන් ප්රඥාව ස්ථාපිත කරවිය. බුදු දහම හා අනෙකුත් ආගම් අතර ඇති ප්ර ධාන වෙනසක් වන්නේද මේ කරුණයි. බුදු දහමට අනුව, මනුශ්යයා විචාරාත්මකව කරුණු සලකා බලා හේතු ඵල දහම ප්රඥාවෙන් වටහා ගත යුතුය. බොහෝ ආගම් වල පාලකයා සර්වබලධාරී බලවේගයකි.  බුදුදහමේ මේ වගකීම, අයිති එහි හිමිකරුටමය. මිනිසාමය. කරුණු ප්රඥාවෙන්ම සලකා බැලිය යුතුය. තමා විසින් කරන ලද ක්රියාවන්හි( හොඳ හෝ නරක ) අයිතිය වෙන කිසිවෙක් නොවේ, තමාමය. එහි ප්රථිපලය විඳින්නේද තමාමය. කර්මය නමින් හඳුන්වන්නේ මේ ක්රියාවලියය.






මතු සම්බන්ධයි...............

Sunday, March 14, 2010

බුද්ධාගම - නවීන විද්යා.වේ පදනම වශයෙන්.... 4

උතුරු තායිලන්තයේ චියෑංග් මායි විශ්ව විද්යාසලයේ 1991 අගෝස්තු 16 වැනි දින පූජ්යන ප්රාායුද් ප්රාුයුත්තෝ හිමියන් විසින් පවත් වන ලද දේශනයක් ඇසුරෙනි.


විද්යාඥයෝ, ඔවුන්ගේ විද්යාත්මක පරීක්ෂණවල සත්ය තාවය නිරීක්ෂනය කිරීම සඳහා විද්යාත්මක ක්රම භාවිතා කරති. මෙහිලා මූලික සාධක වනුයේ, නිරීක්ෂනය හා සත්යාපනයයි. නිරීක්ෂනයටද කෙලවරක් නොමැත. යලි සැකයක් මතු නොවන තෙක් නිරීක්ෂනය කිරීම සාමාන්යයෙන් විද්යායඥයින්ගේ සිරිතය. නමුත් ඒ සඳහා කොපමණ වෙරක් දැරුවද, අවසානය එය නොවේ. ඒ නිරීක්ෂනය සඳහා යොදාගත් උපකරණ සහ උපයෝගී කර ගත් විද්යාත්මක ක්ර්ම කාලයාගේ ඇවෑමෙන් යල් පනින බැවිනි. උදාහරණයක් වශයෙන් නිව්ටන්ගේ ගුරුත්වාකර්ෂණය පිලිබඳ නියමය දෙස බලමු. මේ නියමය මුලු ලොවම සත්යයක් ලෙස පිලිගත් සිද්ධාන්තයකි. විසි වැනි සියවසේදී අයින්ස්ටයින් ඒ නියමය සම්පූර්ණ සත්යයක් බවට පිලිගත නොහැකි බවට කරුණු ඉදිරිපත් කලේය. අනුපරමාණුක තලයක, (subatomic level) නිව්ටන්ගේ නියමය නිෂ්ප්රභා වෙයි!!! නමුත් නිව්ටන් මේ නියමය ප්රනකාශ කල අවස්ථාවේදී අනුපරමාණුක ක්රියාන්විතය පිලිබඳව විපරම් කිරීමට උපකරණ නොතිබිනි. විද්යාත්මක නියාමයන් පවා කලින් කලට වෙනස් වන සුලුය. මේ නයින් බලන කල, විද්යාඥයින් සාමාන්ය ජනතාවගේ හාස්යයට පවා ලක් වී ඇත. සාමාන්ය දොරක් දෙස බලමු. දොරවල් ඇත්තේ අනවශ්යය පුද්ගලයින්, සතුන් ඇතුලුවීම වලකාලීමටය. විද්යා‍ත්මක තර්කයට අනුව:


    දොර බාගෙට වසා ඇත = දොර බාගෙට ඇරී ඇත.
    එසේ නම්, දොර සම්පූර්ණයෙන් වැසූ විට = සම්පූර්ණයෙන් ඇරී ඇත.


ඒ කියන්නේ, විද්යාවට අනුව, දොරවල් වලින් වැඩක් නැති බවද? නමුත් එය එසේ නොවන බව කුඩා දරුවෙකුට පවා වැටහෙන දෙයකි. විද්යාව සාමාන්ය ජනතාවගෙන් ඈතට යමින් පවතී. විද්යාව පරිහරණය කරන්නේ එක්තරා ප්‍රභූ කොටසක් පමණි. මේ ප්රභූන්ද යටත් පිරිසෙයින් දෙකොටසකට බෙදී ඇත. ඒ සාමාන්ය විද්යාඥයින් සහ විශේෂඥ විද්යාඥයින් වශයෙනි. ආගම සියලු ජන කොටස්ම පරිහරණය කරන්නා වූ දෙයකි. ආගම හා විද්යාව අතර ඇති ප්රධාන වෙනස් කම මෙය වේ. නමුත් මෙය මෙසේ නොවිය යුතුය. ආගම සහ විද්යාව යන දෙකම මානව සංහතියේ ශුභ සිද්ධිය උදෙසා විය යුතුය. විද්යාව මානව සංහතියේ අවබෝධය, තව පුලුල් කල යුතුය. විද්යාත්මක නිපදවීම් සෑමවිටම පාරිභෝගිකයාගේ මනැස සතුටු කරවීමට උත්සාහ කරයි. මේ නිපැයුම් වලට එක්තරා වාණිජත්වයක් මුසු වී ඇත. ඒ මගින් නිපදවන්නාගේ ආර්ථිකය ගොඩනගා ගැනීමට පුලුවන් බැවිනි. රූපවාහිනිය මානව සංහතියට දායාද වී දශක ගනනක් වී ඇත. මේ කාලය ඇතුලත රූපවාහිනියෙන් වන සේවය දියුණු වී ඇත්තේ ඉතා අල්ප වශයෙනි. විශාල පෙට්ටියක් වශයෙන් බිහි වූ රූපවාහිනිය දැන් ඉතා කුඩා ඝන කමක් ඇති පැතලි රාමුවක් වශයෙන් පැමින ඇත. විද්යාත්මක වශයෙන් සුලු සුලු වෙනස් කම් ඇති වුවද, මානව සංහතියට ඇති වූ යහපතක් නැති තරම්ය. රූප වාහිනියෙන් පෙන්වන දේ අතරෙන් බොහෝ දේ මිනිස් මනසට හානිකිරීමට පිලිවන් දේවල්ය. අසීමිත ආසාවල් පසුපස දුවන, ලද දෙයින් සතුටු නොවන, රාගාත්මක දේවල් පසුපස හඹායන සමාජයක් මෙයින් බිහි වීඇත. සන්නි වේදනය ශීඝ්රයෙන් දියුණු වී ඇත. නමුත් සන්නිවේදනය බොහෝ සෙයින් භාවිතා වන්නේ මුලාව, මෝහය පසුපස හඹා යෑමටය. විද්යාව මේ සඳහා කිසිම වගකීමක් භාර නොගනියි. අලුතෙන් වෙළඳ පලට එන්නේ කුමක්ද, ඒ සඳහා වෙළඳ දැන්වීම් එමටය. පාරිභෝගිකයාගේ මනස රවටා සිය මඩිය තරකර ගැනීම එය නිපදවන්නන්ගේ අදිෂ්ඨානයය. අද ලෝකයේ ජංගම දුරකථන කොපමණ නිපදවෙයිද? හොඳට ක්රිනයා කරන ජංගම දුරකථනයක් තිබියදී වෙනත් එකක් ගන්නා අය කොපමණ ඇද්ද? මුලාව, මෝහය ආදී හානිකර දේවල්, විද්යාව නොනිසි ලෙස භාවිතා කිරීමෙන් සිදුවූ දේවල්ය. පරිගණකය දෙසම බලන්න. මිනිසාගේ වැඩ කටයුතු පහසු කර ලීම සඳහා නිපැදවුනු පරිගණකය ඉතා ප්රයෝජනවත් උපකරනයකි. අසූව දශකයේ මුලභාගයේ සාමාන්ය ජනතාව අතට පත්වුනු පරිගණකය, අද ලෝකයේ ප්රයෝජනයට වඩා පරිහානිය දෙසට ගමන් කරමින් සිටියි. බොරුව, වංචාව කරන හැටි පාසැල් ලමුන් පවා ප්රපසිද්ධියේ කියා සිටිති. අපේ රටේ අවාසනාවකට මෙන් ඔවුන් බෞද්ධ පාසැල් වල ලමයි වෙති. පරිගණකය මාර්ගයෙන් කරන වංචාද, බොරුව, හොරකම යන ගණයටම අයත් වෙයි. පරිගණක මාර්ගයෙන් කරන බොරුව, බොරුවක් නොවේය, කියා පවසන්නට පවා සමහරු නිර්දය වෙති. නමුත් බොරුව බොරුවමය. වංචාව වංචාවමය. සදාචාරය සදාචාරයමය. විද්යාව කලින් කලට වෙනස් වූවත්, සදාචාර ධර්මයන් වෙනස් නොවේ. විද්යාවේ අනුසාරයෙන් හොර බොරු කිරීමට පවා අද වරම් ලැබී ඇත. මේ සියලු අවිචාර දේවල්, අවිචාර සම්යේදීම, ආගමට පැටවීම සිදුවී ඇත. අද විද්යාව කෙරෙහි සාමාන්ය ජනතාව තුල ඇත්තේ අන්ධ භක්තියකි.


ලෝකයේ බොහෝ ආගම් ඇතත් ඇත්තේ එකම විද්යා වකි. ඉතිහාසය දෙස බැලූවිට එහි සත්යතාවය අපට වටහා ගත හැක. ආගම් බොහෝ ගනනක් හා එකම විද්යාවක් එකට පැවතීම, ලෝකයේ ස්වභාවය පිලිබඳව, විශ්වයේ ගුණාංග පිලිබඳව විග්රහ කිරීම, තවමත් විද්යාවට අපහසු වී ඇති බවක් පෙන්වයි.. ඒ නිසා තාවකාලික වශයෙන් හෝ ආගම් සමග එකම වේදිකාවකට ගොඩ වීමට විද්යාවට සිදු වී ඇත. විද්යාව, අවසානයේදී සත්ය්ය කරා එළඹුණු කල , (එසේ වුව හොත්) ඒ සත්යය මානව සංහතිය අසන ප්‍රශ්න වලට පරිපූර්ණ පිලිතුරු සපයන, පරම සත්යයක් හා ශ්රේෂ්ට සත්යයක්ද වනු ඇත. විද්යාව පිලිබඳ ඇති විශ්වාසය දෙදරා යන විට ඒ හා සමග පවතින ආගම් නව පුනර්ජීවණයක් ලබයි. සාමාන්ය ජන ජීවිතයේ ඇති ගැටලු වලට විද්යාව පිලිසරණක් දී නොමැත. විද්යානුසාරයෙන් ජනතාව සතුටු කිරීමට නොපිලිවන. ඔවුන්ගේ ගතිගුණ (වැරදි ) නිවැරදි කිරීමට නොපිලිවන. ආතතිය, සිත් වේදනා, දුක් කම් කටොලු, මානසික වේදනාවන් ආදී දේවල් සමනය කිරීමට විද්යාවට නොපිලිවන. තාවකාලික වශයෙන් මානසික ආතතිය ආදී රෝග වලට විද්යාකත්මක ප්රතිකාර ඇතත්, ඒවා සම්පූර්ණ යයි කිව නොහැක. රසායනික ද්ර ව්ය ශරීර ගත කිරීමෙන් අනර්ථකර අතුරු ඵල ඇතිවන බව නොරහසකි. විද්යාත්මක චින්තනයට අනුව, අනාගතයේදී, සතුට ගෙනදෙන බෙහෙත් නිපදවිය හැක. නමුත් ඒ බෙහෙත් වැටෙන්නේ උත්තේජක ගණයට මිස, ඖෂධ වශයෙන් නොවේ. මේ වැනි රසායනික ද්රව්ය නොයෙක් නම් වලින් ලොව පුරා දැනට ඇත. රහසිගතව මේ රසායනික ද්ර ව්ය ලොව පුරා අලෙවි වෙයි. තාවකාලික සුවයක් ලැබුනත් ඒවායේ ඇති උවදුර අතිශයින්ම භයානකය. දැනට වුවද ලෝකය සෑහෙන අමාරුවක වැටී ඇත. ආහාර වලට එකතු කරන කෘතිම ද්රව්ය, වගාවලට භාවිතා කරන කෘමිනාශක ද්රව්ය ආදී රසායනික ද්රව්ය  නිසා ඇති වී තිබෙන හානි අපට දැකගත හැකිය. නමුත් ප්රශ්නය මෙය නොවේ.... යථාදර්ශනය (perception) විය යුත්තේ සාරධර්මයි (values). ජීවිතයේ ඇති වංශවත් භාවයයි (quality of life). ආගමක අභිප්රාය විය යුත්තේ නිදහස් ජනතාවක් බිහි කිරීමයි. 'නිදහස්' වශයෙන් මෙහි අදහස් කරන්නේ බාහිර ද්රව්යයන්ගෙන් තොර ව, සතුටු විය හැකි ජීවන රටාවක් ගොඩනගා ගැනීමයි. බාහිර රසායනික ද්රව්ය භාවිතයෙන් සිදු වන්නේ සිය සතුටත්, දෛවයත් රසායනික ද්රව්ය වලටම භාරදීම පමණකි. කවදා හෝ මේ තත්වයක් ඇති වුව හොත් අපට සාමාන්ය මනුශ්යකයන් හැටියට පෙනී සිටීම අපහසු වනු ඇත. අපි කෘතිම ජනකායක් වීම වැලකිය නොහැක. එවිට ස්වාභාවික පරිසරයකට ඔරොත්තු නොදෙන කෘතිම මනුශ්ය කොට්ඨාශයක් වශයෙන් පොලෝ තලයෙන් අතු ගෑවී යාමට පවා පිලිවන. විද්යාවට, විද්යායනුසාරයෙන් මානව සංහතියේ එදිනෙදා ගැටළු නිරාකරණය කිරීමට නොපිලිවන. විද්යාවට, යහපත් හැසිරීම් රටාවක් උදෙසා මානව සංහතිය පෙළඹවීමට අපහසුය. අභ්යන්තර චිත්ත සන්තුෂ්ටියක් මානව සංහතියට ලඟාකරදීමද අපහසුය. විද්යායනුකූල 'සත්යය' අසම්පූර්ණය, එසේම අවිනිශ්චිතය... කවදා මතුවේදැයි පවා කිව නොහැක. තවද එම 'සත්යය' ද වෙනස් වෙමින් පවතී.


මනුශ්යයාට ආගමක් අවශ්ය ද? ලෝකයේ ආගම් පවතින්නේ ඇයි?   ඒ, දෛනික ගැටළුවලට, සම්පූර්ණ, එමෙන්ම ප්රායෝගික පිලිතුරක් මිනිසාට අවශ්ය බැවිනි. එම පිලිතුර සත්යාදපනය කල නොහැකි බැවින්ද, විද්යාවටද එසේ කිරීම අපහසු බැවින්ද, විශ්වාසය මත පිලිතුර රඳා පවතියි. තාක්ෂණික වශයෙන් යම්කිසි 'දියුණුවක්' ඇතිවුවද, ඒ දියුණුව භෞතික ලෝකයේ ද්රව්යමය දේවල්වල ප්රිගතියක් මිස නියම දියුණුවක් ලෙස සැලකිය හැක්කේ ඉතාමත් සුලු ප්රමානයක් පමණකි. මේ පිලිබඳව සලකා බලන විට සෑම ක්ෂේත්රයකම විද්යාවේ 'අත්වැරදි' , (භයානක අත්වැරදි) දැකිය හැක. මේ අත්වැරදි ඇතිවූයේද, ඉතා උග්ර අන්දමින් ඒ ඒ ද්රව්ය‍ පරීක්ෂා කිරීමෙන් අනතුරුවය. ක්ලෝරම්ෆෙනිකෝල් නම් වූ ඖෂධය සලකා බලමු. එය ලොවට හඳුන්වා දුන් පසු බහුල ලෙස එය භාවිතා විය. සන්නිපාත උණට පමණක් නොව ප්රතිජීවකයක් (antibiotic) ලෙස ඉතා බලසම්පන්න ඖෂධයක් ඇති බව වෛද්යවරු විශ්වාස කලහ. යලිත් වෙන ඖෂධයක් අවශ්ය නොවෙන බවට සමහරු විශ්වාස කලහ. ඊට දශකයකට පමණ පසු මෙම ඖෂධයෙන් ඇට මිදුලු අවපීඩනයට (bone marrow depression) ලක්වන බවත්, එයින් ලියුකීමියා නම් වූ පිලිකා රෝගය ඇතිවන බවත් පතල විනි. DDT (dichlordiphenyltrichloroethane) 1939 දී කෘමිනාශකයක් ලෙස ලොවට හැඳුන්වීය. දෙවැනි ලෝක මහා යුද්ධයේදී DDT මැලේරියා සහ ටයිෆස් මැඩ පැවැත්වීමට මහෝපකාරී විය. වැඩිකලක් ගත වීමට පෙර එය පිලිකා කාරකයක් බවට පතල විය. එසේම කෘමි නාශකබවද නැති වී ගියේය. දැන් ඒ ද්රව්යයෙන් නැසෙන්නේ කෘමින් නොව මනුශ්යයන්ය. තැලිඩෝමයිඩ් තවත් විද්යාදත්මක සරදමකි. නිද්රා කාරකයක් ලෙස 1950 දශකයේ අගභාගයේදී ලොවට හඳුන්වා දුන් මේ රසායනික ද්රව්ය  බහුල ලෙස ඇමෙරිකාවේ භාවිතා විය. වැඩි කල් නොගොස්ම එය විරූපී පිලිකා කාරකයක් ලෙස පතල විය. මේ ද්රාව්යද ලොවට හඳුන්වා දීමට පෙර පරීක්ෂණ-නිරීක්ෂණ වලට භාජන විය. මේ පාවෙන හිම කන්දක ඇසට පෙනෙන උඩ කොටස පමණි.


කොපමණ පරීක්ෂණ-නිරීක්ෂණ පැවැත්වුවත්, අනපේක්ශිත ප්රතිඵල ලැබෙන නිසා විද්යාව කෙරෙහි විශ්වාසයක් තැබිය නොහැකි බව ප්රඥාවන්ත ජනයා තේරුම් ගත්හ. ඒ නිසා ආධ්යාත්මික පිලිතුරක් සොයා යන්නෝ ක්ර්මයෙන් වැඩි වෙන බව පෙනෙයි.


(මතු සම්බන්ධයි..................)